بسم الله

سوای اون تاریخ تولدی که تو شناسنامه ی همه ماست، آدما هر وقت که بخوان می تونن دوباره متولد بشن، مثلا هربار که واقعا خسته شدن از اینی که هستن یا هر دفعه که واقعا دلشون شکست یا هر دفعه که ی تصمیم جدی بگیرن که از نو شروع کنن دوباره متولد میشن 

ماه رمضون هم از اون موقع هاست مخصوصا شبای قدر درمونده ها دور هم جمع میشن بی کس و کارا دور هم جمع میشن میگن خدایا ی سال گم شده بودیم دوباره پیدا شدیم ، ی سال اشتباه رفتیم ی سال فکر کردیم برا خودمون کسی هستیم اما اشتباه می کردیم میشه دستمون رو بگیری ؟ میشه ولمون نکنی؟ میشه تنبیه مون نکنی؟ میشه ببخشیمون؟...

خدایا ی سال حرفم با عملم فرق می کرد ی سال با ظاهرم مردم رو فریب دادم ی سال ادای آدم خوبا ر و فقط در آوردم ، میشه منو ببخشی؟ میشه منو خوب کنی؟ 

میشه یکی بیاد بزرگی کنه بین منو خدا، آشتی مون بده؟ 

خداجون خسته شدم؛ خسته شدم بس که بیراهه رفتم خسته شدم از این همه دویدن از این همه کور بودن تنها بودن خسته شدم از اینکه هیچ کسی نفهمیدم چی میگم خسته شدم از بس که از پشت خنجر خوردم از اینکه هیچ کسی نبود باهاش حرف بزنم از اینکه دوستی نبود تا واقعا دوست باشه  یا رفیقی نبود تا واقعا رفاقت کنه 

خدایا بیا از دوباره متولدم کن بیا مثه همیشه هوام رو داشته باش، خدایا به خودت قسم یاغی نیستم درسته اشتباه می کنم خطا کارم ولی عمدی نیست به بزرگیت ببخش منو 

خدایا شب قدرِ، بیا ندید بگیر کارام رو ندید بگیر

بیا از اول...

پ.ن: یا رب مریز تو دل امیدوار را