بسم الله

تا به دست ریسه ها گنبد نمایان می شود
از خجالت ماه پشت ابر پنهان می شود

خانه ی شخصی ست اینجا که اگر رخصت دهد
کار شیطان سجده بر خاک در آن می شود

با حیاطش کهکشان ها هم حسودی می کنند
شب به شب وقتی به شدت نور باران می شود

بی گمان زیباست آوای اذان اما غروب
لذتش در صحن آزادی دو چندان می شود

پیش رویش راست قامت ها کمر خم می کنند
نخل حیرت می نماید،سرو حیران می شود

آدمی را مهرش از این رو به آن رو می کند
او که پای منبرش کافر مسلمان می شود

چیزهایی هست در دنیا که هضمش مشکل است
سخت می گیری ولی با عشق آسان می شود

جواد منفرد

عکاس: خودمان